Camper adventures | Part 1 | Ardeche

Ruim een maand geleden laadden we onze auto vol met kinderen, beddengoed, korte broeken, stickerboeken, echte Hollandse boterhammen en pakken hagelslag. Klaar voor ons kampeeravontuur! En omdat we natuurlijk niet wilden afzien temidden van die vieze natuur vol kriebelig gras en vliegende beesten, huurden we een camper. Met een 'echt' bed voor ons (lees: een groot matras boven de bestuurderscabine), een stapelbed voor de kinderen, een keukentje (geen gedoe met gasstelletjes) en jeuj, een eigen wc! Eenmaal bij de camperboer zetten we de kinderen aan tafel met stroopwafels en rozijnen, terwijl wij de inhoud van de auto zo goed en kwaad als mogelijk in de camper probeerden te schuiven. Na een rondje om de camper (hier staan de gasflessen en gooi vooral geen diesel in de watertank) waren we klaar voor vertrek. De kinderen zetten we in de autostoeltjes naast elkaar op het bankje. Dat was overigens ook gelijk de laatste keer dat ze naast elkaar zaten. Want dikke pret, maar af en toe ook dikke ruzie. Hieronder de gezellige momenten: kiekeboe spelen met de knuffels. Ook werd er ijverig gekleurd en werden er overal en nergens stickers op geplakt. 

Na een tussenstop in België, waar Morris en Mare zich vermaakten op en rond een heul lange glijbaan, reden we naar een camping in de Luxemburgse bossen. Wat we toen nog niet wisten, was dat het daar 's nachts behoorlijk koud kon worden. Na een frisse nacht schoven we snel een ontbijtje naar binnen en verbaasden ons over de campinggasten (serieus, de sfeer op die camping, het leek wel een aflevering van 'the walking dead'... Niet dat ik daar ooit naar kijk, maar zo stel ik me een aflevering voor... Eerst lijkt er niets aan de hand en dan komt er ineens een dubieus figuur op je af zwalken...) Anyway, op naar het warmere Frankrijk dus! Normaal gesproken vind ik de reis niet het leukste gedeelte van de vakantie. Sterker nog, het liefst zou ik mezelf in één keer naar de eindbestemming zappen. Maar zo voorin de camper voel je je de koning(in) te rijk. Relaxed muziekje op, een prachtig weids uitzicht. Helemaal geen straf om dat hele eind naar de Ardeche te rijden. Alleen niet zo handig dat het laatste stukje van de rit het meest vermoeiend is met haarspeldbochten en alles. En dat de kinderen dat blijkbaar haarfijn aanvoelen en dat moment aangrijpen om eens goed stennis te schoppen achterin. Ik heb dus ook heel wat uurtjes aan tafel bij de kinderen doorgebracht. Raad je plaatje op het magneetbord, kleurplaten maken, zelfverzonnen liedjes zingen (in de bananeschijn was favoriet). Maar... it was all worth it! Want na al die bochten kwamen we aan bij een heerlijk groene camping. Plek zat (lang leve het voorseizoen!) en dus parkeerden we de camper op een groen veld vol bloemen en langs het riviertje de Boyon. 

Het plan was om vrij snel naar het zuiden te trekken, maar op zo'n mooi plekje wilden we wel een dag extra blijven staan. 's Ochtens kwam de campingeigenaar langs met vers stokbrood, croissantjes en chocoladebroodjes (echt de beste broodjes die we de hele vakantie gegeten hebben) en daarna renden de kinderen woest rond door het bloemenveldje en maakten bloemstukjes compleet met stokken en stenen. Lekker een beetje scharrelen, een zonnetje, wat wil je nog meer? Nou ja, wij wilden ook wel wat van de omgeving zien. Das ook gelijk het nadeel van reizen met een camper. Zodra je em ergens op een plekje gemanoevreerd hebt, heb je niet echt puf om al je spullen weer te pakken, je zojuist veroverde hotspot te verlaten voor een ritje naar het buurdorp. Wandelen werd het dus. Vooral Morris vindt dat altijd maar een gedoe. Waarom zou je een ander veld willen bekijken als je ook gras naast de camper hebt. We proberen dan altijd maar de 'Dora-aanpak'. We gaan naar het bloemenveld, het bos en de rivier. En gelukkig vonden we in het bos gigantische dennenappels, waardoor de wandeling ineens een schattenjacht werd. 

Van wandelen krijg je het warm, dus lagen we 's middags bij het kinderbadje. Het moest nog gevuld worden (okee, het voorseizoen heeft dus ook z'n nadelen), maar dat vond Morris helemaal niet erg. Geef hem een tuinslang in handen en je hebt een blij kind! Het water was ijskoud, maar dat hield die twee bikkels niet tegen. Alleen een ritje op de surfplank van Morris vond Mare toch een beetje te gortig, dus bleef het vooral bij rommelen met gieters en emmers. En mama rondtrekken op de surfplank in het grotemensenzwembad. Ook gelijk de meest sportieve prestatie van de hele vakantie! ;) Oh wacht, er volgt nog een fietsavontuur in de Midi-Pyrenees. Maar dat was niet zo sportief, dat was vooral ploeteren. Terug naar de Ardeche. Nog een paar mooie plaatjes van de camping... Na ja, vooral van de kinderen dus... sorry... ;) 

Maar hoe mooi het ook was in de Ardeche, er moest natuurlijk ook gesurfd worden en dat kan niet in de bergen, dus op naar het zuiden, richting Languedoc. Stay tuned voor nog meer fotospam! :)