Dit jaar doe ik aan leuke voornemens. En een van mijn leukste voornemens heeft met fotografie te maken. Ik fotografeer veel en graag. En altijd hetzelfde onderwerp.
Morris, een dromerige jongen van drie. Met een flinke bos blond haar en een groot hart. Hij houdt van het leeggooien van bakken duplo, stapels boeken lezen op zijn leesstoel, noodles eten en samen boodschappen doen. En Mare, een eigenwijsje van bijna anderhalf. Een klein popje met de allermooiste blauwe ogen die je ooit hebt gezien. Gek op haar babypop, het achternazitten van de poes, door de gang sjezen met haar grote broer en alles wat zoet is.
Duizenden foto's heb ik al gemaakt. Vaak aan tafel, als de kinderen onder de jam of pastasaus zitten. Of in bad, met een baard van schuim. Want in de eet- en badkamer schijnt de zon. En dan krijg ik die ogen met volle wimpers zo mooi scherp op de foto. Dit jaar wil ik mijn grenzen verleggen. Niet meer vertrouwen op de semi-automatische stand van de camera, maar uitvinden hoe dat ding nu echt werkt. Dit blog is een stok achter de deur om daadwerkelijk wat met dat voornemen te doen. Om te ontdekken wat mijn camera kan, en vooral wat ik zelf kan.
Iedere week plaats ik een foto van Morris en een foto van Mare. 52 keer 2. En misschien nog wat meer als ik de smaak te pakken heb. En wie weet heb ik dan aan het einde van het jaar wat meer geleerd over fotografie. En zo niet, dan hebben we in ieder geval de foto's nog! :)